LogoBijbelstudie

De Bijbelteksten in deze studie zijn ontleend aan de Nieuwe Bijbelvertaling, © Nederlands Bijbelgenootschap 2004/2007.
In rood geprinte tekstverwijzingen kunt u nalezen op www.debijbel.nl.

‹‹ terug

Waaruit bestaat de Bijbel?

Het woord 'Bijbel' is afgeleid van het Griekse woord 'Biblios', wat betekent: 'Verzameling boeken'.
De Bijbel is inderdaad een verzameling afzonderlijke boeken, die samen het Woord van God vormen.

De Bijbel is een afgesloten geheel. Er behoren alleen geïnspireerde boeken toe.
Van de boeken waaruit de Bijbel bestaat is op concilies (kerk­vergade­ringen) van rond 400 na Christus geoordeeld dat ze Goddelijk Gezag hebben. Na deze tijd is er aan de Bijbel niets meer toegevoegd of weggedaan.

De Bijbel bestaat uit 66 boeken, verdeeld over twee delen:

  • Het Oude Testament;
  • Het Nieuwe Testament.

Hiervoor worden vaak de afkortingen 'OT' en 'NT' gebruikt.

Het woord 'testament' betekent 'verbond'.
Het OT vertelt over het verbond dt God sloot met het volk Israël en over de Messias (=verlosser), die uit dit volk zou voortkomen. Op veel plaatsen in het OT wordt over deze Messias gesproken.
Het NT vertelt over de komst van Jezus Christus de verlosser, zijn dood aan het kruis, opstanding en hemelvaart, en over de belofte van zijn terugkeer naar de aarde.
Door Jezus' dood en opstanding is er een nieuw verbond tussen God en mensen ontstaan, vandaar de term 'Nieuwe Testament'. Daarmee kun je zeggen dat de woorden van het Oude Testament in het Nieuwe Testament zijn vervuld. Wij zien uit naar de vervulling van de belofte van zijn wederkomst.

Elk Bijbelboek heeft een eigen karakter. Dat kan zijn:

  • Geschiedschrijvend;
  • Profetisch;
  • Onderwijzend;
  • Poëtisch;
  • Wijsgerig.

Elk boek is onderverdeeld in hoofdstukken. Elk hoofdstuk is onderverdeeld in stukjes van één of enkele zinnen, verzen genaamd. Deze onderverdeling vergemakkelijkt het opzoeken en terugvinden van teksten.

Het Bloed als offer.

Een rode draad die door de Bijbel heen loopt betreft het bloed, dat moet worden vergoten als verzoening voor zonde. In het OT is dat het bloed van offerdieren, zoals bijvoorbeeld is beschreven in Leviticus 4 vers 4 t.m. 7. In het NT is dat het bloed van Christus, dat gevloeid heeft als verzoening voor AL onze zonden, omdat het bloed van offerdieren niet toereikend is. Dit vinden wij in Hebreeën 10 vers 8 t.m. 14.

Hierdoor hebben wij de vrijmoedigheid om een directe, persoonlijke relatie met Jezus zèlf aan te gaan.

 

‹‹ terug